Firma Xerox to pierwsze przedsiębiorstwo, które wprowadziło do oferty urządzenia określone jako kserokopiarki, które obecnie są określane jako laserowe drukarki. Kopiowanie dokumentu udane pierwszy raz miało miejsce w roku 1949. Pierwsza laserowa drukarka pojawiła się nieco później i zajmowała cały pokój. Takie urządzenie było ogromne, ale miało świetne osiągi, ponieważ drukowało w rozdzielczości 300 dpi i z prędkością 120 stron na minutę co do dziś jest świetnym wynikiem.

Pierwsze urządzenie do masowej sprzedaży wprowadziła jednak firma HP, która w 1984 roku rozpoczęła sprzedaż urządzenia pozwalającego na druk laserowy w fomu. Urządzenie miało wbudowaną pamięć służącą do komunikacji z komputerem. Jednocześnie dwa lata później pojawił się drugi sprzęt, który wykorzystywał już obecnie znane złącze określone jako port drukarkowy. Jak działa drukarka laserowa Bęben światłoczuły w drukarce naładowany zostaje elektrostatycznie tak, by mógł przyciągać toner. Następnie światło lasera zostaje odbite przez specjalne lustru wirujące i następnie pada na bęben.

W miejscach, które są oświetlone laserem zmieni się ładunek elektrostatyczny i toner tam nie będzie się już przyklejał. Tak tworzy się obraz na bębnie, który następnie przenoszony jest na kartkę. W kolorowej drukarce mamy cztery lasery, bębny oraz tonery, które przenoszone są na papier. Jeśli cząstki mają trwale przywrzeć do papieru wykorzystywany musi być fuser, który podnosi temperaturę i utrwala cząstki tonera na kartce.